nakb

mmsb

Rgs

Jmg

mbd

Rms

tvs

apb

“धेरै प्रयासका बाबजुद पनि आज मैले सम्बोधन गर्नलाई दुई शब्द पाइनँ ।”

सायद मेरो सम्बोधन कसैले खोस्यो अथवा तिमीले मलाई अवसर दिएनौ । हुनसक्छ सम्बोधन बिनाको चिठी त कुनै दूधेबालकलाई घोकाएको ओजपूर्ण शब्द जस्तो । तथापि जीवन नै निस्सार निर्उद्देश्य भएपछि यहाँ मैले अथाह सम्बोधनबाट पनि एउटा सम्बोधन झिक्न सकिनँ । यसलाई माफ गरेर मेरै कमजोरी सम्झिदेऊ ल ! माया भित्रको मायामा रम्न खोज्दा असरल्ल पीडाको प्रवाहमा विलीन भएकी छु । तर पनि मेरो उद्देश्य आज मलाई पूरा भएजस्तो लाग्छ।

तिमीलाई थाहा छ ? अरुको जीवन खुसी भएको देख्ने चाहना, अरु हाँसेको देख्ने इच्छा, अरु रमाएको हेर्ने चाहना । तर त्यहीँ व्यक्ति जसले मेरो मुटुमा खिल पल्टाएको छ, जीवनमा भुँइचालो ल्याएको छ । हो, वास्तवमा त्यही रमाएको देख्ने चाहना मेरो उद्देश्य आज पूरा भएको छ । किनकी म पीडाका भेलमा डुब्दै र उत्रँदै गर्दा तिमी त किनारामा बसेर हाँसिरहेका छौ। मेरो घाँटीले एक चम्चा पानीसम्म निल्न नसकी हस्पिटलको बेडमा पल्टँदा तिमी रम र मासुको सहायताले थियटर र बारमा रमाएका छौ । मैले रोदनका भेल बगाउँदा तिमीले हाँसोको मूल फुटाएका छौ । त्यसैले तिमी यति धेरै खुसी भएको देखेर म पनि आज खुसी भएकी छु । सधैँ खुसी रहनू, रम्नु रमाउनू, नाच्नू नचाउनू, हाँस्नू हँसाउनू, बाँच्नू बचाउनू, सुन्नू सुनाउनू, चुन्नू चुनाउनू । जीवनलाई सधैँ फूलैफूलको बगैंचामा फूलाउनू है, मेरो लाखौं लाख शुभकामना ! अनि अचेल तिम्रो सधैँभरि बाहिरी झलक राम्रो देख्ने आँखाहरू कुन राम्रोतिर मोडिएका छन् ? मोती टिप्न त समुन्द्रको गहिराइमा पुग्नुपर्छ तर तिमी त छालहरूसँगै सम्झौता गर्छौ । छालसँग सम्झौता गर्दागर्दै एक दिन छाल पनि नपाउन सक्छौ, मोती पनि । त्यसैले छालहरूसँग सम्झौता गाँसेर मोती टिप्ने तिम्रो रहर अधुरो हुनसक्छ, सम्झेका छौ यस्तो कुरा ? तिमीलाई थाहा छ, आज भएको छाल भोलि नहुन सक्छ तर आज भएको मोती भोलि पनि मोती नै हुन्छ । मोतीको सँच्चा रुप हुन्छ तर छालको हुँदैन, यो क्षणिक हो ।

छालहरूको बहकाउमा पर्दापर्दै तिमी पनि एक दिन हुत्तिन सक्छौ । गहिरिएर सोच । हेर, आज तिमीले छाल र मोती छुट्याउन नसक्दा नारीको नैनी जस्तो कमलो मनमा बज्र प्रहार गरेका छौ । उसको जीवनको विगत, वर्तमान, र भविष्य तीन वटै क्षणलाई लुछेर तहसनहस बनाएका छौ । त्यसैमा तिमीले सुख भेटायौ होइन ? मान्छेले सुख पाउन हजार प्रयत्न गर्छ तर तिमीले त कसैलाई रुवाउँदैमा सुख भेटायौ । यो तिमीसँग भएको अद्भुत कला हो ।

तिमीसँग भएको यो अद्भुत कलामा तिमी आफै रमाउन सक्छौ । तिमी पनि त आफै एउटा सिङ्गो पुस्तक हौ । आफूले आफैलाई कहिल्यै पढेका छौ अथवा पढ्ने समय छुट्याएका छौ ? हेर, तिमी त आज मेरो जीवनमा अनगिन्ती पुस्तक बनेर आएका छौ । जुन मैले मूल्य नचुकाई पढ्न पाएकी छु ! तिमीले दिएको पुस्तकमा एउटा सिङ्गो नारीको जीवन पढेँ विश्वास, आघात, प्रेम, घृणा, तृष्णा, त्याग, बलिदान, सत्कर्म, सफलता, भाग्य, भरोसा, सद्भाव, आस्था, निराशा, मिलन, बिछोड, विवाह, बन्धन,भोगाइ सबै-सबै पढेँ । यी सबैको संगम भएको पुस्तक सायद तिमीले कति मोल तिर्दा पनि पाउन सक्दैनौ तर मैले त्यो तिमीबाटै पाएको एउटा अमूल्य उपहार, सौगात भएको छ। कहिल्यै नहराउने, नच्यातिने, नपुरिने, नबिर्सिने उपहार । यस्तो उपहार पाएर म त आज खुसी भएकी छु । यसबाट पाएको नयाँ शिक्षाले आज मैले नौलो बाटो भेटाएकी छु । विश्वास छ यो बाटो लिएर हिँड्दा सही गन्तव्यमा पुग्न सक्छु । दर्के झरीमा पनि कतै ओत लाग्न सक्छु, घाम लाग्दा छाता ओड्न सक्छु । अनि के छ त नयाँ खबर ? तिमी त अझै छालहरूकै पखाइमा रुमलिरहेका होलाऊ । रुमलिँदा रुमलिँदै तिम्रो जीवन अधुरो, अपूरो, अस्तव्यस्त, अचेत, अमेल, असजिलो, अकमक्क,अकल्याण, अर्किचनता ( दरिद्रता ), अकेलो, अमेल, अँन्धकार, अटपट ( गोलमाल ), अज्ञानता, अजीव ( निर्जीव ), अतिभार, अधबेस्रो, अतास, अदृष्य, अधचरो (आधा मुसो र आधा चरोको पंछी ), अधकल्चो, अनयन ( मूर्ख ) , अनिष्ठ नहोस् है ! यो मैले तिम्रो लागि दिएको हजार लाख शुभकामना । जसरी हुन्छ तिमी बाँच, जसरी हुन्छ तिमी हाँस । आजको एक्काइसौँ शताब्दीको इमेल र इन्टरनेटको जमानामा मेरा यी मनगढन्ते भनाइहरू कोरेर तिमीसामु पुर्‍याउने कोसिस गरिरहेकी छु तर हेर मेरो जीवनजस्तो सस्तो यी चिठीका शब्दहरू छैनन् ।

यसलाई तिमी न सजिलै च्यात्न सक्छौ, न सजिलै लुछ्न । यहाँ त हजारौँ नारीका शब्द, पीडा, चित्कार, दुःख ,भोगाइ छन् । त्यसैले यसलाई चिथार्न खोज्यौ भने तिमी आफै चिथोरिन सक्छौ। यो सत्य हो । अझै पनि सक्छौ भने सही गन्तव्य लिएर अघि बढ। तिम्रो लागि यो मेरो अन्तिम पत्र हो, अन्यथा नसम्झ ल ! मध्यरातको अँध्यारोमा शान्तिलाई चिर्दै तिम्रो निद्रा खलबल्याउन मेरा यी हातहरूले कहिल्यै मोबाइलको नम्बर दबाउने छैनन् । अनि थाहा छ तिमीलाई ? केही पाउने र केही आउने आशमा दोबाटो कुरेर मेरो मन कहिल्यै बस्ने छैन ।

हस् त तिम्रो मन मस्तिष्कबाट सदाका लागि बिदा। तिम्रो जीवनमा सदा बहार छाओस्। सुख, शान्ति र ऐश्वर्यको बीचमा तिम्रो जीवन फलोस् फूलोस्। उही तिम्रो नजरको दोषी ।

                                        सबि अधिकारी                                                             लमही दाङ